เปิดบ้านหนุ่มเสียงโรแมนติก ปองกูล สืบซึ้ง รู้จักดีในนาม ป๊อบ แคลอรี่ บลา บลา

27 ก.ค. 2554

ปองกูลเป็นหนุ่มปราจีนบุรี จากนั้นย้ายมาพักอาศัยอยู่คอนโดมิเนียมย่านลาดพร้าวตลอดช่วงการทำงานบันเทิง ในที่สุดก็เจอกับบ้านหลังขนาด 58 ตารางวา เมื่อ 2 ปีก่อน

“เจ้าของเก่าบอกติดป้ายประกาศไว้เป็นปีแล้ว เป็นบ้าน 2 หลัง ในรั้วเดียว โครงสร้างเดิมเป็นแบบทึบๆ ปกติเขาทำเป็น โฮม ออฟฟิศ แต่ผมก็เปลี่ยนมันเกือบหมดให้ดูโล่ง โปร่ง สบาย และเติมการตกแต่งที่เราชอบลงไป ทั้งประตูจีน ประตูเก่า งานเหล็ก ปูน และไม้ครับ แล้วก็ยกระดับพื้นขึ้นมาหน่อยให้มันต่างกัน

บ้านหลังเดิมไม่มีต้นไม้เลย ผมก็เติมลงไป ทั้งต้นปีบ ลีลาวดี และกันเกรา บ้านมันจะดูมีชีวิตมากขึ้นถ้ามีต้นไม้

แรกสุดตอนสนใจจะซื้อตรงนี้ชอบพื้นที่ตามโฉนดจะเป็น 4 เหลี่ยมคางหมู ผมว่ามันท้าทายกับการจัดว่างโครงสร้าง การวางเฟอร์นิเจอร์ ในมุมที่มันแปลกๆ ถึงมันจะยากหน่อย แต่ว่ามันก็จะได้อะไรที่มันไม่ปกติ เราก็บอกความต้องการกับสถาปนิกไป แต่ไอเดียทั้งหมดมาจากผมเลย”

แม้บ้านนี้จะเป็นเรือน 2 หลัง แต่ป๊อบก็ไม่เหงา เพราะเพื่อนรักที่เล่นดนตรีให้กับป๊อบด้วย ซึ่งสนิทตั้งแต่มัธยมมาร่วมแชร์พื้นที่ด้วย

“ส่วนใหญ่จะเป็นเขาที่อยู่บ้าน ดูแลบ้าน ที่บ้านปกติได้อยู่อย่างนี้ก็เพราะเพื่อนกับแฟนเพื่อนนี่แหละ (หัวเราะ) หลังที่ไม่ได้ใช้นอนเริ่มตกแต่งก่อน เพราะไม่ได้รีบ ค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ เอาของที่เก็บสะสมไว้มาจัดวาง เติมเข้าไป ทั้งบานประตู หน้าต่าง รูป ของตกแต่ง สัดส่วนทุกอย่างลงตัวมาก และหลังที่นอนก็ทำเพิ่มเติมนิดหน่อย ใจอยากให้ภาพรวมของบ้านเป็นแบบสบายๆ ผสมผสาน ผมชอบเหล็ก และปูนเป็นส่วนมาก แต่ว่าก็นำไม้มาเบรกให้มันไม่แข็งเกินไป”

มุมต่างๆ ในบ้านของผมมันคล้ายๆ กับว่าเป็นส่วนพักสงบ เหมือนหลอกตัวเองว่าเราได้ไปเที่ยวพักผ่อน ซึ่งเป็นผลดีกับชีวิตของเราเมื่ออยู่บ้าน อย่างห้องนอนของผมจะชอบสว่าง แม้กระทั่งนอนก็เปิดไฟ เพราะเป็นคนไม่ชอบความมืดและเงียบเกินไป

เรือนหลังโน้นจะมีที่พักผ่อนเอาต์ดอร์ เพื่อนๆ จะมานั่งปาร์ตี้บาร์บิคิว ฟังเพลงจากเครื่องเสียงที่ผมจัดโซนไว้ และเมื่อก่อนหลังนั้นใช้ทำสตูดิโออัดเสียงด้วย แต่ตอนนี้ไม่ได้ใช้งานแล้ว ส่วนหลังนี้ก็รับแขกปกติ กินข้าว แล้วก็ดูทีวี

ผมว่าบ้านในความหมายของผม คือ สิ่งปลูกสร้างเท่านั้นเอง มันคือไอ้ปูน ไอ้อิฐ มันคือหินทราย สิ่งที่มันเป็นบ้านจริงๆ มันคือเรื่องราวภายในนั้น มันคือความสัมพันธ์ระหว่างคนในบ้าน ความอบอุ่น ที่เราคิดถึงเมื่อเราจากไปแล้วก็ ในเวลาที่เราอยู่เราถวิลหามัน ผมรู้สึกว่าบ้านต้องมีเรื่องราว

อีกอย่างบ้านหลังนี้ ทำให้นึกถึงปราจีนบุรี คือ ที่ที่ผมจะเป็นเด็กได้ตลอดเวลา จะทำอะไรก็ได้โดยที่ไม่มีใครมาว่า ไม่ต้องเก๊ก ไม่ต้องดูดีตลอดเวลา เราอาจไม่ต้องเข้มแข็งมากมาย เราอ่อนแอได้ในบ้านของเรา แต่เมื่อเราก้าวออกนอกบ้านเราต้องพร้อมที่จะเผชิญกับทุกอย่างภายนอกได้