เรื่องของขนาดและสัดส่วนของเฟอร์นิเจอร์

บ้าน >
บทความ >

เรื่องของขนาดและสัดส่วนของเฟอร์นิเจอร์

1 พ.ย. 2554

เรื่องของขนาดและสัดส่วนของเฟอร์นิเจอร์

นอกจากรูปร่างหน้าตาและสีสันแล้ว สิ่งหนึ่งที่จะทำให้เฟอร์นิเจอร์ในบ้านของคุณดูดีได้ก็คือขนาดและสัดส่วน ลองมาฟังความคิดเห็นของมัณฑนากรท่านหนึ่งซึ่งไม่ประสงค์จะเปิดเผยนาม แต่มีประสบการณ์ในการแก้ปัญหาในงานของเขามาแล้วอย่างโชกโชน บางทีประสบการณ์ของเขาอาจเป็นประโยชน์กับคุณ ๆ บ้างก็ได้

“ตามปกติเรื่องของขนาดและสัดส่วนที่มัณฑนากรที่มีประสบการณ์น้อยบางครั้งก็ยังพลาด ส่วนใหญ่ไม่ได้พลาดเรื่องขนาดที่เหมาะกับการใช้สอย แต่ไปพลาดตรงขนาดสัดส่วนที่ทำให้สวยงาม เพราะฉะนั้นเจ้าของบ้านที่คิดจะตกแต่งบ้านเอง ออกแบบเครื่องเรือนเองต้องระวังทั้งสองจุดนี้ให้มาก

“ประการแรกเรื่องสัดส่วนที่เหมาะแก่การใช้สอย เรื่องนี้ไม่ค่อยเป็นปัญหาใหญ่เพราะทุกคนสามารถทดสอบด้วยตัวเองได้ และส่วนใหญ่ที่เราจะต้องออกแบบเองก็มักจะเป็นพวกตู้ ส่วนโต๊ะ เตียง เก้าอี้ โซฟา มักจะซื้อสำเร็จเอา ซึ่งพวกนี้เราทดลองใช้ดูที่ร้านได้เลย

“อย่างพวกตู้นี่ก่อนจะสั่งช่างทำ ถ้าเป็นเจ้าของบ้านซึ่งไม่มีประสบการณ์ก็ต้องทดสอบกับของจริง อย่างตู้เสื้อผ้าก็เอาไม้แขวนเสื้อมาวัดดู ได้เท่าไหร่เผื่อข้าง ๆ ไว้อีก รวมแล้วก็ได้ประมาณ 60 ซม. ถ้าห้องกว้าง ๆ สูง ๆ หน่อยอาจเผื่อไว้ 65 ซม.ก็ได้ ขนาดความสูงของราวและลิ้นชักในตู้ก็ใช้วิธีวัดเอานี่แหละ คู่มือในการวัดควรเป็นเทปโลหะ เพราะแถบเทปแบบใช้วัดตัวตัดเสื้อมันอ่อน วัดคนเดียวลำบาก ต้องใช้คนช่วยดึงจะใช้ไม้บรรทัดวัดก็สั้นเกินไป

เมื่อเรารู้ถึงขนาดใช้สอยแล้วก็น่าจะรู้เรื่องอื่น ๆ เกี่ยวกับเฟอร์นิเจอร์ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องของขนาดด้วย

“ตู้ที่มีขนาดความลึกมาก ๆ ถ้าใช้เป็นตู้ลิ้นชักก็สะดวก เพราะหยิบของที่อยู่ด้านใน ๆได้สะดวก แต่ตู้ลิ้นชักก็ไม่ควรสูงกว่าระดับอกขึ้นไปเพราะจะหยิบของลำบาก ตู้ที่แขวนอยู่สูง ๆ ถ้าใส่ของที่ต้องหยิบใช้บ่อย ๆ ไม่ควรมีฝาปิด เพราะจะหยิบของลำบาก และตู้ใบนี้ก็ไม่ควรลึกมากด้วย ลึก 30-35 ซม. น่าจะพอ

“การทำตู้ใบใหญ่ ๆ สูง ๆ ที่มีบานปิดทึบตลอดจะทำให้ห้องดูแคบมาก อาจเจาะเป็นชั้นโปร่งบ้าง เป็นบานใสบ้างในบางจุด หรืออาจใส่บานเกล็ด หรือทำเป็นลิ้นชักสลับบ้าง เพื่อไม่ให้ตู้ดูทึบหนักเกินไป และตู้แบบนี้ไม่ควรเลือกใช้สีเข้ม ๆ อย่างพวกสีโอ๊ก เพราะจะทำให้บ้านดูแคบอีกเหมือนกัน”

ทีนี้ลองมาฟังเรื่องของขนาดและสัดส่วนที่เกี่ยวข้องกับความสวยงามดูบ้างว่าต้องใช้ความพยายามในการออกแบบอย่างไร

“เรื่องนี้ละที่ยาก ไม่มีใครสอนใครได้ ตำราก็ไม่มีบอกไว้เหมือนกับเรียนตัดเสื้อหรือทำอาหารนั่นแหละ เรื่องหลัก ๆ สอนกันได้เรียนกันได้ แต่เรื่องของความงามนี่ต้องเอามาปรับเอาเอง ขึ้นอยู่กับตาของเราด้วย ฝรั่งเขาเรียกต้อง IMPROVISE เอาเอง

“อย่างตำราบอกตู้เตี้ยลึกประมาณ 50 ซม.เราดูสถานที่แล้วมันทำตู้ยาวได้แค่ 1.50 เมตร ก็อาจปรับตู้ใบนั้นให้เหลือแค่ลึก 45 หรือ 42 ซม. เพื่อไม่ให้ตู้ใบนั้นดูอ้วน ๆสั้น ๆ น่าเกลียด

“หรือตู้สูง 2 เมตร ถ้าทำลึก 60 ซม. ขึ้นไปตลอดมันก็จะดูหนักเกินไป ช่วงล่างอาจทำลึก 60 ซม. ช่วงบนทำลึก 45 ซม. ก็จะทำให้ตู้น่าดูกว่า การลดขนาดนี่เป็นลูกเล่นที่ใช้ได้ดีอย่างหนึ่ง อย่างขาของชั้นที่ออกแบบให้หนาสัก 10 ซม. ถ้าทำชั้นสูงมาก ๆ ก็จะทำให้ขาที่หนา 10 ซม.นั้นดูเทอะทะ อาจจะค่อย ๆ ลดขนาดลงเรื่อย ๆ เช่น ขาของชั้นที่สองอาจเหลือ 8 ซมง ชั้นต่อไปเหลือ 6,4,2 ซม. ก็จะช่วยได้ วิธีนี้สถาปนิกเขาก็ใช้เหมือนกัน ตึกสูง ๆมาก ๆ แล้วมีเสาใหญ่ ๆ เขาลดขนาดของเสาให้สอบเข้าเรื่อย ๆ ตามระดับความสูง ตัวอย่าง เช่น สำนักงานใหญ่ธนาคารกสิกรไทยที่ถนนพหลโยธิน สถาปนิกเขาออกแบบให้มีเสาขนาดใหญ่อยู่ตรงมุมตึกทั้งสี่เสา เสาทั้งสี่นี่เขาก็ออกแบบให้สอบเข้าไปเรื่อย ๆ เรื่องนี้เราเรียนรู้ได้จากสถาปัตยกรรมโบราณ อย่างเสาที่อยู่รอบ ๆ โบสถ์ ช่างโบราณเขาก็จะทำให้เสาสอบเข้าเหมือนกัน หรืออย่างเสาบ้านสี่เหลี่ยมที่มีขนาดใหญ่หน่อยเขาก็จะถากมุม ลบมุมออกเพียงเล็กน้อยเท่านั้นก็จะทำให้เสานั้นดูนุ่มนวลขึ้นมากทีเดียว งานสถาปัตยกรรมโบราณนี่แหละช่วยสอนเรื่องขนาดสัดส่วนเราได้อีกวิธีหนึ่ง

สรุปได้ว่าเรื่องขนาดและสัดส่วนที่ดูสวยงามนี้เราต้องสังเกต จดจำ เปรียบเทียบ และปรับเปลี่ยนเอาเอง ตู้ใบที่สองก็จะดีกว่าตู้ใบแรกใบที่สามก็จะดีกว่าใบที่สอง ดีขึ้นเรื่อย ๆอย่างนี้”

แหล่งที่มา : www.bestroomstyle.com

จำนวนคนอ่าน : 29894 คน